କବିତା #6

ମୁଁ ଶୀତ ରାତି ଟିଏ ।
ରାସ୍ତା କଡ଼ ର ଦରିଦ୍ରତାର ମୁକ ସାକ୍ଷୀ ଟିଏ,
ମୁଁ ଶୀତ ରାତି ଟିଏ।
କେବେ ମୁଁ  କବି ର କଲମ ରେ ରୋମାଣ୍ଟିକ କବିତା ଟିଏ
ତ କେବେ ମୁଁ ରେଡ଼ିଓ ରେ ବାଜୁ ଥିବା ମିଠା ଗୀତ ଟିଏ,
ମୁଁ ଶୀତ ରାତି ଟିଏ।
କେବେ ମୁଁ ଧର୍ଷିତା ନାରୀ ର ମିଳେଇ ଯାଉଥିବା ଚିତ୍କାର ଟିଏ ତ
ଆଉ କେବେ ମୁଁ ହସ୍ପିଟାଲ୍ ବାରଣ୍ଡା ରେ ପଡ଼ି ଥିବା ଅଭାବୀ ରୋଗୀ ଟିର ମର୍ମନାଦ ଟିଏ,
ମୁଁ ଶୀତ ରାତି ଟିଏ।
କେବେ ମୁଁ ଚାଷୀ ର ଧାନ ଭଙ୍ଗା ଯନ୍ତ୍ର ର ଘଡ଼ ଘଡ଼ ଗୀତ ଟିଏ ତ
କେବେ ମୁଁ କଂସେ ପଖାଳ ର ଥର ଥର ପ୍ରୀତି ଟିଏ।
ମୁଁ ଶୀତ ରାତି ଟିଏ ।